Dobrą książkę można rozpoznać po kilku rzeczach, m.in. po ilości zaznaczonych mądrych cytatów. Czytając "Jak zatrzymać czas" znalazłam tak wiele pięknych zdań zmuszających do refleksji, że mogłabym nimi wypełnić cały zeszyt. To zdecydowanie bardzo dobra i przede wszystkim mądra historia. A o czym opowiada?
Tom starzeje się i zdecydowanie nie jest nieśmiertelny. Na czym więc polega jego fenomen? Rok życia normalnego człowieka to u niego około piętnastu lat. Starzeje się o wiele wolniej, jego organizm jest odporniejszy niż u zwykłego mężczyzny, więc rzadziej choruje. Urodził się w 1581 roku i nie tyle widział historię, ile ją przeżył. Jego matkę zabito, bo uznano ją za czarownicę, która zapewnia młodość swojemu synowi. Przy życiu utrzymuje Toma jedynie obietnica, którą złożył swojej matce, że będzie żył i cieszył się każdym dniem.
Byłem w swoim życiu tak wieloma osobami i odgrywałem tak wiele ról. Nie jestem osobą, a całym tłumem zamkniętym w jednym ciele.
Dlaczego Tom nie docenia daru, który otrzymał od losu? Prowadząc tak długie życie, trzeba wyrzec się wielu rzeczy, np. miłości. To pierwsza zasada - żadnego zakochiwania się. Najlepiej w ogóle nie przywiązywać się do ludzi, w końcu oni odejdą, a Ty zostaniesz samotny i zraniony. Co grozi w przypadku niezastosowania się do powyższej reguły? Można popaść w obłęd. Jednak, czy życie bez bliskości ludzi, bez ich towarzystwa, nie sprawi, że człowiek i tak zwariuje, tyle że z samotności?
Tom kochał tylko raz w swoim życiu, a miłość ta odcisnęła na nim ogromne piętno. Kiedy Twoja ukochana starzeje się w oczach, kiedy Twoja córka wygląda na starszą od Ciebie i nie możesz zapewnić bezpieczeństwa swojej rodzinie, taki dar staje się przekleństwem.
O to właśnie chodzi z przyszłością. Nic o niej nie wiesz. W pewnym momencie musisz zaakceptować to, czego nie wiesz. Musisz przestać przerzucać kartki do przodu i po prostu skoncentrować się na stronie, na której jesteś.
"Jak zatrzymać czas" najpierw uwiedzie Was przepiękną szatą graficzną. Gdy zaczęłam czytać tę książkę, nie wiedziałam, czego się spodziewać. Od pierwszej strony czułam pasję tej historii i chciałam jak najszybciej ją poznać w całości. W tej książce przeszłość (i to przeszłość przez duże P, bo mówimy o czasach od XVI wieku) przeplatana jest z teraźniejszością, gdzie Tom nie ma już chęci do życia, jest zmuszony do rozpoczęcia kolejnego rozdziału życia z nową tożsamością. Dzięki narracji pierwszoosobowej poznajemy dogłębnie uczucia towarzyszące głównemu bohaterowi. A na przestrzeni tak wielu lat, dzieje się naprawdę dużo. "Jak zatrzymać czas" to taka lekcja historii dla opornych, otoczona fabułą i ciekawymi postaciami stała się fanatyczną książką, którą nie mogę przestać się zachwycać.
W pewnym sensie autor zaskoczył mnie, ponieważ znałam go jedynie z książek dla dzieci, np. "Dziewczynka, która uratowała Gwiazdkę". Tak jak wspomniałam na początku, "Jak zatrzymać czas" przekazuje nam wiele mądrości życiowych, które za pomocą wyjątkowego stylu autora, stały się pięknymi aforyzmami.
Polecam każdemu bez wyjątku tę książkę, zapewniam, że spędzicie z nią wspaniały czas. Ja do tej historii z pewnością wrócę i to niejednokrotnie.
Premiera książki 16 kwietnia.
Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka.