Wielokrotnie powtarzałam, że Agata Czykierda-Grabowska jest jedną z moich ulubionych autorek. Z każdą jej książką, boję się, że nic nie może przebić poprzednich historii, są one aż za dobre. Na szczęście zawsze po przeczytaniu nowości od tej autorki, wiem, że byłam w błędzie, a poprzeczka znowu jest podniesiona wyżej. Tak samo było z "Pierwszym razem", który mnie całkowicie oczarował.
Kuba wraca do rodzinnego miasteczka, co wcale nie napawa go radością. Uciekł stamtąd bez oglądania się za siebie, a teraz został zmuszony do powrotu. Z oczu Kuby znikają iskierki szczęścia, a z niego samego ulatuje jakakolwiek chęć. Wraz z jego przybyciem do miasta, wracają wspomnienia z nastoletnich lat. Podczas spotkania z dawnymi kumplami, zauważa dziewczynę, którą lata temu obdarzył uczuciem, a ono do tej pory nie wygasło.
Lena, bo tak ma na imię wybranka serca Kuby, nie zgrywa niedostępnej. Ona po prostu jest poza Kuby zasięgiem. I to nie tylko za sprawą faktu, że jest ona siostrą najlepszego przyjaciela Kuby. Dziewczyna nigdy nie wydała się nawet odrobinę zainteresowana Kubą, a on musiał to zaakceptować, co było trudniejsze, gdy dziewczyna przebywała tak blisko niego.
Nie mógł jednak zastosować się do prośby, żeby zapomnieć i przeboleć, bo to były tylko słowa, które nie miały żadnej mocy sprawczej. Nie zapomniał i nie przebolał, tylko nauczył się z tym żyć. Dzień po dniu.
Ku zdziwieniu Kuby, Lena traktuje go ciepło i wydaje mu się, że nawet jest skłonna dać mu szansę. Niestety młody mężczyzna ma pecha i mimo dobrych chęci, czegokolwiek się dotknie, wszystko się sypie. Cóż... Piekło jest wybrukowane dobrymi chęciami.
Lena prędzej odwróci się od Kuby i znienawidzi go, niż da mu jeszcze jedną szansę. Nic dziwnego - dziewczyna trzyma się z daleka od jakiejkolwiek bliskości, zaangażowania, czy związków. Jednego jest pewna - każdy mężczyzna prędzej, czy później zrani swoją kobietę. A ona jest skłonna do poświęcenia swojego życia miłosnego, aby nie pozwolić zadać sobie bólu.
(...) Lena była zimna i nieprzystępna. Już nie potrafiła być inna i nie miała siły na szukanie samej siebie w tej zmarzlinie, jaką stało się jej serce. Strach przed tym, że ktoś mógłby ją zranić, był nie do przezwyciężenia (...)
"Pierwszy raz" czytałam z wypiekami na twarzy. Książka jak każda inna tej autorki jest przepełniona emocjami. Nie można jej odłożyć na bok, bo tak wiele się dzieje. Od razu poczułam więź z Leną, utożsamiam się z nią. Być może dzielę jej lęki. Nie widziałam tego, co ona, nie mam takich powodów jak ona, by trzymać się od mężczyzn z daleka, ale rozumiem ją w pełni. I cieszyłam się, gdy robiła krok naprzód, a serce biło mi szybciej, gdy Lena upadała w drodze do akceptacji faktu, że miłość i związki to nic złego, a nie każdy mężczyzna musi być jak jej ojciec.
W Kubie pokochałam jego determinację. Uwierzcie mi, na początku psuł wszystko, czego się dotknął, zaprzepaścił każdą szansę od losu na zbliżenie do Leny. A mimo to nie poddał się, walczył o jej serce jeszcze intensywniej. Nie ustawał, nie pozwolił jej się odtrącić, a Lena nie raz dawała mu się w kość.
Myślę, że nie trzeba Was już bardziej zachęcać do przeczytania "Pierwszego razu". Po książki Agaty Czykierdy-Grabowskiej sięgam w ciemno. Wiem, że się nie rozczaruje. I tak jak wspomniałam na początku - każda jej powieść podwyższa poprzeczkę. Nie mogę już się doczekać "Adama" oraz "Stand by me", które mają być wydane jeszcze w tym roku.
Najgorsze, co możesz zrobić, to odpychać ludzi, którym na tobie zależy, i nie pozwalać na to, żeby ktoś cię pokochał.
"Pierwszy raz" poruszył moje serce. Na przykładzie Leny wiele się nauczyłam i być może moje zachowanie się trochę zmieni. Kto wie? Może jak jej uda mi się przezwyciężyć moje lęki.
Zapewniam, że "Pierwszy raz" zasługuje bez wątpienia na cztery kostki czekolady.
7 komentarze
Bardzo polubiłam książki z tego wydawnictwa :) Tej jeszcze nie czytałam, ale z pewnością po nią sięgnę, bo wydaje się być świetna :)
OdpowiedzUsuńMyślę,że kiedyś przeczytam.
OdpowiedzUsuńNo ja wciąz po te polskie tak nie bardzo ;(
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńSama książka zupełnie nie w moim stylu, choć recenzję czytało mi się ciekawie. Pozwolę natomiast sobie powiedzieć, że Twój system czekoladkowego oceniania całkowicie mnie oczarował! :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
Ania
Jeszcze nie czytałam żadnej książki tej autorki, ale po tej recenzji mam ochotę się wziąć za nią jak najszybciej. ;)
OdpowiedzUsuńKolejna ciekawa lektura! Tylko kiedy ja nadrobię te wszystkie zaległości.. :D Novae res zdecydowanie poprawiło się z jakością książek. Nie miałam jeszcze okazji czytać nic od tej autorki, ale Twoja recenzja bardzo mnie przekonała :)
OdpowiedzUsuńDziękuję za aktywność na blogu. Miłego dnia. :)